Ακούγοντας τη λέξη φλεγμονή έρχεται αυτόματα στο μυαλό μας η εικόνα της φωτιάς καθώς ο όρος προέρχεται από τη λέξη φλέγω.
Η φλεγμονή αποτελεί το σύνολο των τοπικών και συστηματικών μηχανισμών που ενεργοποιεί ο οργανισμός σε απόκριση μετά από την επίδραση σε αυτόν διαφόρων βλαπτικών παραγόντων, όπως παθογόνoυς μικροοργανισμούς, στρες, λοιμώξεις και τραυματισμένοι ιστοί.
Πιο συγκεκριμένα η φλεγμονώδης αντίδραση είναι μία αμυντική διαδικασία του οργανισμού η οποία ενεργοποιεί συγκεκριμένες πρωτεΐνες, τις λεγόμενες κυτταροκίνες, με σκοπό να προστατεύσουν τα κύτταρα και τον ιστό. Η παραπάνω αντίδραση οδηγεί σε αυξημένη ροή αίματος στην περιοχή, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση υγρού. Τα συμπτώματα της φλεγμονής είναι το πρήξιμο, ο πόνος και η αυξημένη θερμότητα και ερυθρότητα του δέρματος. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η φλεγμονή αποτελεί το εναρκτήριο έναυσμα για μία αλληλουχία αντιδράσεων στον οργανισμό με σκοπό την προστασία του από τους βλαπτικούς παράγοντες.
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η φλεγμονή είναι μία πυρκαγιά του οργανισμού η οποία όταν είναι για λίγο μπορεί να είναι σωτήριο όταν χρονίζει όμως φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα χρόνια φλεγμονής αποτελούν τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Όπως συμβαίνει σχεδόν στα πάντας τη φύση έτσι και στη περίπτωση της φλεγμονής Τι συμβαίνει όμως στον οργανισμό όταν θέλουμε να λήξει η φλεγμονή;
Όπως ισορροπούν τα πάντα στη φύση, έτσι συμβαίνει και στον οργανισμό μας, όταν πρόκειται για τη λύση της φλεγμονής, όπου και ενεργοποιούνται οι αντιφλεγμονώδεις μηχανισμοί.
Η έναρξη της παραγωγής των αντιφλεγμονωδών μορίων σηματοδοτεί τη λύση της φλεγμονής και «ενημερώνει» ότι η ζημιά έχει επιδιορθωθεί. Όταν διαταράσσεται η παραπάνω ισορροπία ο οργανισμός οδηγείται σε ασθένεια. Όπως αναφέρεται παραπάνω τα αυτοάνοσα νοσήματα χαρακτηρίζονται από χρόνια φλεγμονή. Σε αυτή τη περίπτωση ο οργανισμός δεν μπορεί να ανραπξέλθει λόγω της μακροχρόνιας λειτουργίας του και της «κόπωσης».
Τέλος, ας σκεφτούμε ότι η φλεγμονή με την αντιφλεγμονώδη δράση είναι σαν ένας διακόπτης on/off.
